Andrzej Trzaska (ur. 15 IV 1935 – zm. 13 IX 2019) po ukończeniu malarstwa na PWSSP we Wrocławiu kontynuował studia na gdańskiej uczelni. Równolegle wraz z grupą studentów prof. Hanny Żuławskiej pracował w jej słynnej pracowni w Kadynach i to kadyńskie doświadczenia najbardziej wpłynęły na kształt przyszłej twórczości ceramicznej Trzaski. Debiutował na zbiorowej wystawie „Kadyny” w warszawskiej Kordegardzie w 1957 roku. Sukces wystawy i wielki potencjał pracowni nie zostały jednak wykorzystane. W Kadynach rozpoczęto prace nad projektowaniem ceramiki do produkcji przemysłowej, niestety zakończyły się one niepowodzeniem. Trzaska indywidualnie współpracował z Cepelią. Na początku lat 60. XX wieku związał się z włocławską Spółdzielnia „Przyjaźń”. Głównym profilem działalności zakładu przed objęciem kierownictwa artystycznego przez Trzaskę była produkcja doniczek. W ciągu kilku lat ceramik wprowadził do produkcji wiele wzorów ceramiki dekoracyjnej i użytkowej: pater, świeczników, wazonów itp. Mimo pewnej standaryzacji produkcji cepeliowskich spółdzielni, widoczne są w tych projektach z Włocławka wpływy doświadczeń z Kadyn np. w uzupełnianiu ceramiki wiklinowymi uszkami.