Styl secesyjny w malarstwie polskim.
Stanisław Wyspiański
Urodził się w 1869 r. w Krakowie, zmarł w 1907 tamże, polski dramaturg, malarz, projektant mebli, architekt, grafik. Jego ojciec Franciszek Wyspiański był rzeźbiarzem. Po śmierci matki, Stanisław wychowywany był przez obracające się w kręgu kultury wysokiej wujostwo. Po edukacji w Gimnazjum św. Anny podjął naukę w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie. W roku 1890 udał się w podróż po Europie(Włochy, Francja, Niemcy), która wywarła duży wpływ na jego twórczość artystyczną. W latach 1891-94, z przerwami, mieszkał w Paryżu, gdzie uczęszczał do Academie Colarossi. Wszechstronnie utalentowany Wyspiański tworzył w wielu różnych dziedzinach oraz technikach, jego dorobek jest więc bardzo szeroki( malarstwo – olej, pastel, szkice, rysunki, portrety, projekty witraży i mebli, dramaty, wiersze). Do ulubionych technik malarskich Wyspiańskiego należał pastel – wykonał nim wiele portretów członków rodziny, znajomych, ludzi ze świata kultury. Chętnie portretował swoje dzieci („Helenka”, „Śpiący Staś”, „Macierzyństwo”). Charakterystyczne dla secesji intensywne kolory, ciemny kontur, faliste linie podkreślające dekoracyjny charakter obrazu odnajdujemy także w licznych projektach witraży. Razem z Mehofferem Wyspiański wykonał projekt 36 kwater witraży do Kościoła Mariackiego w Krakowie, a sam był autorem projektów witraży do Kościoła Franciszkanów w Krakowie. Zmarł 28 listopada 1907 roku w Krakowie.
Józef Mehoffer
Urodzony w 1869 roku w spolonizowanej rodzinie urzędników austriackich już od wczesnych lat przejawiał talent artystyczny. Kształcił się w Krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, a także w Wiedniu i Paryżu (Academie Colarossi i Ecole des Beaux-Arts). Uprawiał zarówno malarstwo sztalugowe jak i portret kredkowy oraz grafikę użytkową. Projektował witraże, okładki książek, afisze, plakaty, znaki towarowe, ornamenty. Obrazy Mehoffera o silnie nasyconych plamach barwnych, miękkich liniach, subtelnych postaciach kobiet o pięknych rysach są doskonałym przykładem secesyjnej dekoracyjności połączonej z warsztatowym perfekcjonizmem. Międzynarodowy rozgłos przyniosłs Mehofferowi wygrana w konkursie na projekt witraży do Kościoła św. Mikołaja we Fryburgu (Szwajcaria). W późniejszej twórczości Mehoffera odnajdujemy wpływy zarówno symbolizmu, jak i postimpresjonizmu (rozjaśniona paleta, słoneczne refleksy).
Swe prace Mehoffer prezentował na wielu międzynarodowych wystawach, m.in. w Wiedniu , Berlinie, Paryżu , St. Louis , Düsseldorfie i Monachium , Dreźnie, Wenecji , Rzymie, Londynie , Brukseli , Padwie , Filadelfii i Madrycie.
