Dadaizm był awangardowym ruchem literacko-artystycznym, który dążył do maksymalnego zerwania z jakąkolwiek tradycją. Rozwijał się na pograniczu trzech państw – Francji, Niemiec i Szwajcarii, ale jego wpływy silne były również w USA. Nazwa została wybrana również w oparciu o zerwanie z tradycją – na chybił trafił przez Tristana Tzarę ze słownika, a oznacza po francusku, w dziecięcym języku („dada”) drewnianą zabawkę.
Ruch działał w latach 1915-1922, początkowo w Zurychu, gdzie prowadzili go emigranci wojenni skupieni wokół czasopisma Cabaret de Voltaire. Dadaiści podobnie jak wcześniej fowiści byli zniechęceni europejską kulturą i Europą w ogóle. Bardzo duży wpływ miał na nich wybuch i przebieg I Wojny Światowej. Największy dotychczas konflikt w dziejach odcisnął olbrzymie piętno na artystach. Cywilizacja europejska i ład społeczny został zachwiany przez działania wojny, która w odczuciu wielu była bezsensowna.
Twórczość dadaistów była różnoraka – tworzyli oni pewnego rodzaju performance jak na przykład gasząc światła podczas kongresu, w którym brał udział Charlie Chaplin. Zadaniem ich twórczości było szokowanie. Stąd też namalowali serię obrazów – reprodukcji z wulgarnymi zniekształceniami, Marcel Duchamp zaś na jednej z wystaw pokazał jedno z najsłynniejszych swoich dzieł – pisuar.
Twórczość dadaistów była różnoraka – tworzyli oni pewnego rodzaju performance jak na przykład gasząc światła podczas kongresu, w którym brał udział Charlie Chaplin. Zadaniem ich twórczości było szokowanie. Stąd też namalowali serię obrazów – reprodukcji z wulgarnymi zniekształceniami, Marcel Duchamp zaś na jednej z wystaw pokazał jedno z najsłynniejszych swoich dzieł – pisuar.
Dzieła dadaistów miały szokować i trzeba przyznać, że cel został osiągnięty. W dzisiejszych czasach twórczość ich wydaje się delikatnie rzecz ujmując dziwna, lecz 80 lat wstecz była to rewolucja i zachowanie skrajnie szokujące. W Niemczech i Francji ruch znalazł wielu zwolenników i był następnie kontynuowany przez surrealistów. Do najwybitniejszych przedstawicieli nurtu należą Max Ernst, Francis Picabia, Marcel Duchamp.