Ceramika

Duży wpływ na secesyjną ceramikę miała sztuka japońska, która p wystawie światowej w Londynie w 1862 roku zaistniała na szerszą skalę w świadomości Europejczyków. Innym równie ważnym czynnikiem kształtującym owy styl były eksperymenty technologiczne (glazury zaciekowe etc.), stwarzające nowe możliwości oryginalnych dekoracji.

Najbardziej znanym francuskim projektantem był August Delaherche stosujący ornamenty roślinne oraz figuralne, a później różnokolorowe szkliwa zaciekowe.

Innym znanym artystą tworzącym swe dzieła w estetyce secesyjnej był Emil Galle (elementy floralne a także przedmioty w stylu orientalnym).

Stylistykę secesji odnaleźć możemy również w porcelanie takich manufaktur jak Sevres oraz Limoges. Manufaktury Austro-Węgierskie produkowały głównie przedmioty dekoracyjne, zaś wytwórnie niemieckie przedmioty użytkowe (zastawy stołowe, serwisy do kawy i herbaty, pojemniki na przyprawy itp.). Manufaktura w Meissen wprowadziła wzornictwo secesyjne w postaci ornamentów roślinnych oraz różnego rodzaje szkliw, nawiązując współpracę z najznamienitszymi projektantami o artystami owego okresu.

Szkło

Szkło było drugą, obok ceramiki dziedziną, gdzie wprowadzono lincze zmiany dotyczące technologii. Najbardziej charakterystyczne projekty szklanych wyrobów tworzyli Emil Galle oraz bracia Daum. Oprócz wazonów dekoracyjnych o różnorodnych kształtach Galle wykorzystywał szkła warstwowe, także do produkcji lamp elektrycznych. Jego dzieła najczęściej zdobione były motywami kwiatowymi.

Analogiczne techniki i motywy roślinne stosowali bracia Daum, ale najbardziej cenione są ich szkła zdobione charakterystycznym motywem pejzażu, a także cętkowanym tłem.

Secesję możemy odnaleźć także w wyrobach hut śląskich: wytwórni Fritza Heckerta w Piechowicach koło Jeleniej Góry (szkła malowane emalią i złotem, motywy roślinne) a także w wyrobach Josephinehutte w Szklarskiej Porębie.